Zaterdagavond waarschuwde Nut me dat het bijna zo ver was. Ze mauwde me zo onderhand de slaapkamer in waar ze innig tevreden spinnend in mijn armholte kroop. Ik moest haar buikje aaien terwijl zij 28 uur (!?!) bleef spinnen en ontsluiten. Ik vermoedde op een gegeven moment dat de dame het er van nam, en dat ik de tekenen verkeerd begreep, maar nam het voor lief, want wat is er heerlijker dan zo’n diepe verbinding tussen jou en je kat die bijna gaat bevallen?
Nut spinnend naast me in mijn armen
