Erendil

In de film In de Ban van de Ring krijgt Frodo, de held en ringdrager, op een gegeven moment het Sterreglas Silmaril van Galadriel met de woorden: Ik geef je het licht van Erendil, onze meest geliefde ster. Dat het een licht moge zijn voor jou op donkere plekken, als alle andere lichten uitgaan.

Ik raakte hierdoor ontroerd want in de zilverabessijn zie ik het licht van de maan en de sterren. En de aanwezigheid van Nut voelt als een zilveren licht in mijn leven.
Dus de keuze viel vol overgave op Erendil.

Erendil is een Quenya naam, en betekent oorspronkelijk ’Minnaar van de Zee.’
Tolkien creëerde de naam gebaseerd op de Oud Engelse literatuur. Het komt van de Oud Engelse sterrennaam Arendel, waarvan men gebruikelijk aanneemt dat deze verwijst naar Venus, de morgenster.
De naam komt meerder keren voor in manuscripten, maar is het duidelijkst aanwezig in het gedicht Crist, in de regels ala arendel engla beorhtast/ ofer nuddangeard monnum sended, dat in vertaling min of meer betekent: ’Heil Erendil, helderste van de engelen, over de Middel-aarde gezonden naar de mensheid.’ (In de Noorse mythologie is Middel-aarde de wereld waar de mensen leven; Tolkien leende deze term voor zijn eigen doel)

Dit is opmerkelijk want de eerste regel is parallel aan de uitroep van Frodo in Cirith Ungol: ‘Aiya Erendil Elenion Ancalima!’ wat Quenya is en betekent: ‘Heil Erendil, helderste van de sterren’, Frodo’s uitroep was een verwijzing naar het ‘Sterre-glas’ dat hij droeg, en dat het licht van Erendil’s ster in zich droeg, de Silmaril.