Nimue’s 1e nestje “Divine”

Bluebelle en Nala zijn afgeleverd. Shelly en Hans zijn meteen stapeldol op ze. Het hele huis is al catproof gemaakt, en overal staan hele leuke kattenspulletjes. het kleed op de bank trekt direct de aandacht en de dames verkennen, zoals het goeie abessijntjes betaamt direct het hele huis. Dat gaat vast goed komen! Thuis ben ik helemaal blij met de drie overgebleven beauties: Aarde (Nadu), Zon (Nimue) en Maan (Nut). Het is een bewogen tijd geweest, waarbij Nimue het met name heel zwaar heeft gehad, maar ik zie haar gelukkig meer en meer terugkomen naar haar eigen kracht. Wel zal dit eerste nestje direct haar laatste zijn omdat ik herhalingen van deze huidproblematiek bij haar absoluut wil voorkomen. En het risico niet meer wil nemen om haar dit nog een keer te laten meemaken. Jammer, maar ik  hoop dat Nadu een prachtige opvolgster zal zijn van haar moeder, wellicht ook  met fawntjes en blauwtjes en toverballennestjes, wat was dat speciaal!!!

En hier een paar foto’s van Nala, ze wordt prachtig en lijkt erg op haar moeder.

Wow, de zon schijnt stralend en ik neem de katjes mee naar de kamer waar het licht het mooist is. Daar ga ik de komende tijd vaak met ze zijn! Allereerst een serietje met Bluebelle!

Nog wat laatste foto’s van Nadu en Bluebelle. Samen in yin-yang en samen in een robbertje vechten stand. Vind het nu al sneu voor Nadu dat ze straks haar speelkameraadjes moet missen. Twee weken geleden gingen de drie zilvertjes al naar hun nieuwe huisjes, en vanaf 14 maart mag ze haar vertier bij mama Nimue en bij Nut zoeken. Maar wel alle mama-aandacht voor haar alleen dan!

Nog een paar foto’s van moeder en dochter. Nala en Bluebelle gaan over ruim een week naar hun nieuwe huis. Ze zullen samen blijven leven bij Hans en Shelly in Amsterdam en ik kan me geen leuker, liever stel voorstellen om dit duo aan over te dragen. Maar eerst nog even genieten en wat mooie foto’s. Wederom van Nimue en Naaltje.

Familieportret, wat worden ze groot, 12 weken alweer!

 

Francis maakte ook nog een paar mooie plaatjes van Mooie Blauwe ofwel Bluebelle met haar oorpluimpjes en mama Nimue.

Nala en Nimue hebben een speciaal iets samen. En ze fotograferen ook zo prachtig. Vaak zie je Naaltje over Nimue heenliggen, een plekje naast Nimue zoeken, en haar opporren tot een beetje levendigheid. Hieronder wat van die mooie foto’s een een prachtig moeder-dochter filmpje

http://youtu.be/QAVHt91yTFA

Nut is nog steeds een geweldige min. Hoe verdrietig ook dat Nimue niet zelf mag voeden nu ze prednison gebruikt, de kleintjes krijgen op deze manier toch hun plekje aan een warme moederborst.

Nut voedt Bluebelle, Nala en Nadu van Nimue

Nala en Nadu in liefhebbende omarming op zijn katjes met elkaar… Klik op de link onder de foto om het filmpje te bekijken, enjoy!

http://youtu.be/v6yw9wLWoO4

Even zonnig weer: gelijk de katjes naar de slaapkamer waar het licht mooi meespeelt. Nala en Nadu zijn dit keer de fotomodelletjes. Al valt het natuurlijk niet mee om ze gewillig stil te laten zitten. Op een van de foto’s zie je dat Nimue zelfs haar pluimpjes helemaal aan Nala heeft doorgegeven.

Het is eigenlijk al helemaal zeker: kleine Nadu blijft in de cattery om de lijn van Maicis en haar moeder Nimue te mogen komen doorgeven. Het is een heel bijzonder, warm gekleurd wildkleurtje en ik ben reuzetrots op Nimue dat ze zo’n beeldschone dochter heeft voortgebracht. De keuze was best moeilijk, omdat ik eigenlijk als eerste liefde zilverabessijnen heb, maar Nut krijgt vast wel weer nestjes en ik wacht gewoon nog even op haar volgende dochter om te zien of die haar lijn het beste kan representeren…

Het groeit en bloeit. En tegelijk is het merkbaar dat er zoveel veranderingen waren in de kattenkolonie. In tien dagen tijd komt er gemiddeld veel minder gewicht bij alle katjes. Niet alleen die van Nimue krijgen een kleine klap van de molenwiek mee, ook de kits van Nut hebben er wat last van. En wij ook. Het speelt ons dus allemaal parten op onze eigen manier. Maar toch groeit en bloeit het, en worden ze groter en zelfbewuster en groeien hun karaktertjes verder uit. Het is heerlijk om ze zo met zijn zessen bij elkaar te zien liggen, en op andere momenten zie je de oorspronkelijke nestjes weer even lekker bij elkaar kruipen… 🙂

Celestial en Divine bij elkaar

Ja, en nu is ook kleine Nadu overstag. Ook zij kruipt aan de borst van min Nut, die alle kittens tot zich laat komen.

Ik ben daar helemaal blij mee, en zorg tussendoor dat Nimue, die behoorlijk duf is van de prednison, toch iedere dag een paar keer de oortjes en kontjes van de kittens kan wassen. Het is fijn te zien dat de kittens haar niet vergeten. Het meest sensitieve katje van Nut, Selene, kruipt wat extra vaak naast Nimue om haar gezelschap te houden. Het goede nieuws is dat de rode tepelhoven en de korstjes rond de hals en nek van Nimue binnen de drie dagen verdwenen waren.

Vanmiddag is er bezoek geweest voor Sirius, het enige mannetje van alle zes de kittens. Een hartstikke leuk gezin uit Helmond die helemaal over the moon waren van de kerel. En dat mag ook, want het is een werkelijk prachtige zwart zilveren abessijn aan het worden. Nut levert schitterende kereltjes af!

Nadat ze weg waren keek ik over de rand van de bank en voor het eerst zag ik alle zes kittens heerlijk bij elkaar. Sophia, de kleine beschouwende, keek zoals zij gewoon is, als enige weer recht de camera in. Dat leverde dit plaatje op.

Vanaf nu regelmatig met de kits op de bank een avondje genieten. Nala is en blijft een snel slimmerdje, een klein ratje dat er snel bij is en lekker wild is. Bluebelle blijkt de eerste te zijn die lekker in je wegkruipt, bij voorkeur tussen jou en de bank op een warm gezellig plekje. Nadu is zacht, klein, en kijkt je soms aan alsof ze alles weet.

Vier weken alweer, wat gaat het vlug! Mijn vader is weer naar Nijmegen en ik buig me serieus over namen. Het nestje van Nut is vlug beslist: Celestial Sirius, Selene en Sophia. Het nestje van Nimue wil ik vanwege haar Britse komaf Keltische namen geven. Een naam, voor het wildkleurtje dat ik misschien aanhoud, is snel gevonden: Danu, de Ierse Moedergodin. Ook wel geschenk, gave, zegening. Maar al heel snel werd het ”Nadu”, een kleine verhaspeling. Nala en Bluebelle zijn al zo ingeburgerd dat ook die namen aanblijven. En zo heeft het ”Keltische” nestje van Nimue lieve, leuke, maar niet echt oorspronkelijk Keltische namen. Nadu zal voluit Divine Nadu Danu van Erendil gaan heten, om het een beetje goed te maken, zeker als ze hier blijft wonen 😉 Ze zijn begonnen met vlees eten en dat gaat heel goed en vlug. Nadu heeft als kleinste nog wat hulp nodig, dus die voer ik met plezier een paar weken bij met de hand, wat ze maar al te lekker vindt, die aandacht.

 

 

In het koninklijke bed is het goed toeven. Een aantal dagen heeft het goddelijk drietal hier dan ook gebivakkeerd toen de box werd afgekeurd door pleegmama Nut. Gelukkig gaf dit veel tijd tot mooie plaatjes schieten…

En dan zijn we zomaar in het nieuwe jaar. Door de logeerpartij van mijn vader van anderhalve week is er van fotograferen niet zo heel veel gekomen, maar wat zijn er plaatjes te maken. Hier een geweldig portret van moeder Nimue met dochter Nala.

Ja, en dan ons fawnkleurige meisje, bijgenaamd Nala, naar het fawnkleurige vriendinnetje van de Leeuwenkoning. Wat een portretje is dat, zeg! De slimste van het stel, een spichtig sprietje, smal koppie, een kopie van haar moeder Nimue, die toch echt is uitgegroeid als een volwaardige volgroeide mooie abessijn. Nala onderscheidt zich in haar eerste weken door in bijna alles het eerste te zijn. Binnen een week is ze zwaarder dan Bluebelle, haar in geboortegewicht 10% zwaardere zusje. Ze vecht het hardst om de lekkerste tepel, maar is aan de andere kant het kitten dat het rustigst bij me blijft liggen in de eerste week na haar geboorte. Toen ik haar op mijn hand had net na de geboorte, kromde ze zich als vanzelf weer heel vloeiend in de houding die ze in de baarmoeder had, zo mooi. Een interessant, slim, hand-full of katje!

Van alle drie de kittens een paar fotootjes. Als eerste het oudste kitten: het wildkleurtje ofwel bijnaam Baloe de Beer. Een superlief kleintje, die eigenlijk al snel in gewicht achterbleef bij de andere twee. Ze is de lichtste van alle zes kittens, maar een enorm huppelig spring-in-het-veldje. Als ik foto’s van haar op facebook plaats smelt iedereen ter plekke, het is wat als je vijf verschillende kleurtjes hebt met zes kittens, voor elk wat wils, maar Baloe scoort hoge ogen!

Alle oogjes zijn open, de kittens groeien gestaag en bijnamen zijn verzonnen: Baloe, Bluebelle en Nala. De echte namen volgen organisch. Mensen bellen regelmatig met interesse in een van de kittens, ik kan ze wel honderd keer verkopen! Het is kerst, de boom met plastic ballen (en toch mooi, hoe is het mogelijk?!?) staat en feestelijke gebeurtenissen alom. Papa Ted logeert en geniet zich suf met de ”poekemoekies”.

Vanmiddag even naar de dierenarts geweest met de kits en Nimue. De kleintjes zijn inmiddels 12 dagen en er is -buiten Nala- nog geen sprake van maar één open oogje, laat staan alle twee! Omdat bij Nut’s kittens de oogjes rond de zes dagen al  op knipogen staan raak ik ongerust. Gelukkig blijkt bij de dierenarts dat de oogjes van Nala met een beetje hulp helemaal open komen. Er is geen enkele sprake van een oogontsteking, dus de ongerustheid voor de andere twee zakt ook direct weg. Nimue heeft al weken last van jeuk in haar nek en hals, eigenlijk sinds ze zwanger is, en nu zijn ook haar tepelhoven erg rood. Fijn om het even te kunnen laten zien, minder fijn dat er niks tegen te doen schijnt te zijn zolang als de kittens drinken bij Nimi. In de dagen erna ben ik veel op internet te vinden om te zoeken naar oplossingen. Uiteindelijk komt het er op neer dat ik natuurlijke oliecompressen voor mensenmama’s koop, die totaal onschadelijk zijn voor babies. En zit ik iedere avond zolang als Nimue het okay vindt met oliecompresjes op de vier tepels die door de kittens gebruikt worden. Het helpt, maar over gaat het niet…

Nimue met haar drietal

eerste open oogjes bij de jongste van het stel

Na wat heen en weer mailen met collegacatteries die al vaker fawn, lilac en sorrel kittens hebben gehad blijkt dat Nala toch echt een fawntje is. Haar vachtje is gewoon nog wat donkerder dan dat van haar moeder omdat later de echte haartjes er bij komen. Leuk!

Hier zie je dat dochter donkerder is dan moeder

Nala leek sorrel in het begin

Nimue begint goed te wennen aan het moederschap. Na drie nachten met eigenlijk veel plezier naast de werpkist te hebben geslapen is dat duidelijk niet meer nodig. Dus ik kan terug naar mijn eigen bed en Nimue reddert lekker aan met haar kroost. Wel loopt ze af en toe met een kitten in haar bek achter me aan de woonkamer in, dat is nieuw voor me. Al snel heb ik door dat ik gewoon de deur van haar kamer dicht moet doen en dat zo de rust bewaard blijft. De bijnamen verzinnen we in de loop van de weken, maar eentje staat al snel als een paal boven water. Het wildkleurtje ontpopt zich door het hoge schattige ”beertjesgehalte” op de onderstaande fotoal snel tot Baloe de Beer. Nala voor het fawntje en Bluebelle voor het blauwtje geven een mooie verwijzing naar de kleur.

kleine Baloe de Beer

mama Nimue met Baloe

Baloe met Nala

Wat een avontuur met kleine Nimue. De laatste twee nachten sliep ik bij haar met de werpkist in de logeerkamer. Ze had af en toe keiharde knobbels in haar buik, die ik zelfs heb gefotografeerd. En vanaf het moment dat de bevalling begon kroop ze dicht tegen me aan om, net als Nut, over haar bolle buikje geaaid te worden terwijl zij hard aan het spinnen was. Toen ik om een uur of vier ’s nachts de slijmprop voelde loskomen heb ik haar in de werpkist gezet, wat ze heel gezeglijk toeliet en die ze wonderwel goed accepteert. Alle spullen die ik maar enigszins nodig kon hebben stonden klaar en om vijf over half vijf begon ze met persen. Waar bij Nut twee weken daarvoor de kittens in het geboortekanaal al piepten, liet Nimue toetertjes horen, door de wisselwerking van het geboortekanaal en het niet gebroken vruchtvlies neem ik aan. Het was wel vermakelijk, want het gebeurde bij het tweede kitten ook. Wat wel spannend was, was dat het alle drie stuitliggingen waren en dat bij twee van de drie na een flinke pers het lijfje er al wel was, maar het hoofdje nog in het geboortekanaal zat en er eerst weer op de volgende perswee gewacht moest worden. Was dat bij Nut gebeurd dan had het in Keulen gedonderd, Nimue heeft echter tijdens de hele rit maar één keer gemiauwd, wat een kanjer! De kittens werden geboren nog totaal heel in het vruchtvlies, en ook hier weer spannend: op de placenta moest nog even gewacht worden, wat het afnavelen bemoeilijkte. Het werd hier echter wel echt uitpakken van prachtige Sinterklaascadeautjes door, vooral omdat ieder kitten zijn eigen kleurtje meebracht. Wat geweldig, zo’n toverballennestje. Hieronder een diaserietje van de eerste portretjes van het nestje ”Divine”.

Nimi is top, ze heeft n toverballencadeau namens Sint geleverd. Om 05:00 werd het eerste kitten geboren, een wildkleur, een half uur later gevolgd door een blauwtje en rond zessen kwam de derde ter wereld, duidelijk n derde kleurtje, maar of het fawn is of sorrel kan ik nog niet zeggen. De gewichtjes zijn heel behoorlijk: 99, 108 en 98 gram. We hebben hier heel gezellig n schemerbureaulamp aan, wat niet de duidelijkste foto’s geeft maar wel rust aan het nestje. Mijn nieuwsgierigheid mag ik later bevredigen. Wat n magisch avontuur, Pfff voor t eerst moeder die kleine, ze snapte er in het begin nog even niks van, maar nu liggen alle drie de kleintjes heerlijk te lurken gelukkig! BLIJ!!!

de eerste foto’s, de kittens zijn nog niet eens droog en Nimi is aan het groeien in haar rol

Lieve mooie gouden Nimue, wat is het jaar dat ze hier is hard gegaan! Ze is inmiddels groter en zwaarder dan Nut. Gouden zonlicht en zilveren maanlicht, die twee zo samen. Ze groeit prachtig uit, ik ben benieuwd naar haar eerste nestje. En in afwachting van de geboorte blader ik door al haar foto’s heen. Hier een albumpje van haar vanaf dag 1 tot nu.

Terwijl Nut inmiddels al een paar dagen haar nestje heeft, broedt Nimue rustig verder. In haar buikje gebeurt van alles en we zijn enorm benieuwd hoe haar kittens er uit zullen zien. Tot nu toe kregen we alleen zilver- en een blauw abessijntje, nu zijn er andere kleurtjes in de maak. Spannend!

Nimue slaapt hele dagen, we hopen dat de kittens goed gezond groeien en dat de ontmoeting met Maicis een hele vruchtbare is geweest!

Onze gouden bengel Nimue

Nimue Josephine is zwanger! Ze heeft al een flinke dikke buik en de dierenarts waar we vanmiddag waren vermoedt wel vier of misschien zelfs vijf kittens. We gaan het zien, met Sinterklaas verwachten wij cadeautjes…

Nimue Josephine of Crystalpaws: zwanger!

Vorige week stond ik plotsklaps met lege handen toen de aan Nimue beloofde kater nog steeds niet getest bleek te zijn op PRA, PKDEF etc, terwijl Nimue met een flinke krolsheid aangaf helemaal klaar te zijn voor haar eerste romantische avontuur. Graag wil ik daarom Wendela, Mischa, Anneleen, Ageya en Lucia van bevriende catteries enorm bedanken voor hun meedenken, doorverwijzingen, en goede tips. Hierdoor kwam ik uiteindelijk op het pad van Mireille en is Nimue inmiddels moe maar voldaan terug van een bezoek aan prachtvent Maicis. Met een beetje mazzel met een pracht van een Sinterklaascadeau in haar buikje. Geen zwarte, maar bruine, blauwe, fawne of sorrel pietjes en pieternelletjes kunnen er uit deze liaison naar voren komen!

Nimue, Nimue wordt het hof gemaakt door charmeur Maicis en EC Maicis