Logboek Nadu 1e nestje

Nadu en Elodie, het fotomodel van het nestje. Ze is zo lief en petite en elegant, een echt dropje…

Nadu en haar eerste dochter, Elodie

De laatste dagen zijn de oogjes open aan het gaan bij het enchanting viertal van Nadu. Ze groeien als kool maar de oogjes gaan wat langzaam. Net als bij het nestje van oma Nimue. Het zijn zo’n schattige dagen. Eerst lijken het net Chineesjes en per dag gaan de oogjes meer open. Vandaag was vooral Elodie, het meisje, prachtig met karbonkelachtige enorme kijkers. Bruintje heeft anderhalf oog open. Staat nog wat dul. Ik laat wat foto’s van de afgelopen drie dagen van dicht naar open zien om jullie mee te laten genieten…

7 Oktober is de dag dat mijn lievelingstante Nel stierf. Ik had haar, toen ik afscheid van haar nam, uitgenodigd om ”als ze kon vliegen en vrij was” gezellig bij me op bezoek te komen om de kittens te komen bewonderen en er van te kunnen genieten. Want tot aan het einde van haar leven aan toe bleef ze geïnteresseerd en vragen naar hoe het was met de katjes. Aan het begin van de middag stierf ze en twee uur later sprongen Nut en Nadu opeens op, allebei kijkend naar een hoek in de slaapkamer alsof daar iets heel engs te zien was. Nut verliet schichtig de kamer en ook Nadu sprong weg van haar nestje met kroost. Ze is een kwartier lang zeer op haar hoede geweest, van achter de deur koekeloerend naar de enge hoek. Om te voelen of de kamer alweer ”veilig” was. Laat ik nou geloven dat tante Nel via haar broer, mijn papa Ted, de weg heeft weten te vinden om te komen genieten van het kleine spul… Tante Nel, ik hou van je, en je blijft altijd welkom bij me!

Genieten van de gezichtjes. Nu nog allemaal met de oogjes dicht, maar het zal niet lang meer duren voor ze stukje bij beetje opengaan. Kleine bolletjes goed gedijende wol waar zo langzaamaan al een beetje karaktertjes uit zijn te destilleren. Zoals gezegd is het zwarte eerstgeboren katertje af en toe een beetje suf. Net geboren zocht hij geen tepel, maar ging hij liggen zuigen op de poot van zijn mama. En later op zijn eigen duim. Daar word je natuurlijk niet sterk en groot van. Hij was dan ook degene die 20 gram afviel in de eerste drie dagen… Het blauwtje begint nu al met lopen door de nestlade heen en is een grote ontdekker. Niet zelden klautert hij verder dan de tepel over het lijf van mama Nadu heen om er aan de achterkant weer af te glijden en dan vervolgens te gaan zitten piepen. Het meisje is een schatje en langzaamaan zie je haar gewicht met het gewicht van haar drie broers gaan verschillen. Ze is een stukje lichter en kleiner. Hier een aantal dia’s van hun gezichtjes in de loop van een paar dagen.

Wat ben ik toch trots op kersverse moeder Nadu. Niet alleen groeien haar kittens reusachtig met 7 tot soms wel 23 gram per dag, maar ook is ze in korte tijd gegroeid tot een zeer zorgzaam moedertje met het liefst haar voorpootjes en achterpootjes omhullend om haar viertal. En schoonmaken doet ze als de beste. Ik heb nog nooit zo’n schoon nestje meegemaakt als het hare…

Op 4 oktober zag ik toch zo iets schattigs: het katertje met het zwarte ruggetje, dat me op de avond dat hij geboren was al verbaasde omdat hij op de poot van zijn moeder lag te zuigen, lag te duimen! Vlug mijn camera gepakt en het leukste filmpje ooit gemaakt. Op facebook was het al heel snel door meer dan 3000 mensen bekeken. Ooit een duimend kitten gezien? Enjoy this…