Genieten van de gezichtjes. Nu nog allemaal met de oogjes dicht, maar het zal niet lang meer duren voor ze stukje bij beetje opengaan. Kleine bolletjes goed gedijende wol waar zo langzaamaan al een beetje karaktertjes uit zijn te destilleren. Zoals gezegd is het zwarte eerstgeboren katertje af en toe een beetje suf. Net geboren zocht hij geen tepel, maar ging hij liggen zuigen op de poot van zijn mama. En later op zijn eigen duim. Daar word je natuurlijk niet sterk en groot van. Hij was dan ook degene die 20 gram afviel in de eerste drie dagen… Het blauwtje begint nu al met lopen door de nestlade heen en is een grote ontdekker. Niet zelden klautert hij verder dan de tepel over het lijf van mama Nadu heen om er aan de achterkant weer af te glijden en dan vervolgens te gaan zitten piepen. Het meisje is een schatje en langzaamaan zie je haar gewicht met het gewicht van haar drie broers gaan verschillen. Ze is een stukje lichter en kleiner. Hier een aantal dia’s van hun gezichtjes in de loop van een paar dagen.
