En toen was het zover. Nadu had de hele woensdag niks gegeten. Ze bleef op zichzelf een eindje van me vandaan zitten. Toen ik haar buikje even aaide en een beweging maakte die kennelijk pijnlijk was blies ze opeens. Dat gaf me aan dat ze kennelijk wel bezig was, al was er helemaal niks aan haar te zien. Nut komt zodra er ontsluitingsweeën zijn op me af, confisceert me en dirigeert me naar de slaapkamer alwaar ze (bij het laatste nestje althans) 36 uur spinnend gaat liggen werken aan haar bevalling. Bij Nadu niks van dat alles. Om een uurtje of acht in de avond liep ze naar de slaapkamer, en ik ging met haar mee. Nut bleef in de woonkamer die ik dichtdeed. Om negen uur zag ik een wee. Ze wilde toen onder het dekbed (no way!), in de bovenste la (no way, heel zielig, daar hing ze twee keer aan met flinke persweeën) en toen nam ze gelukkig genoegen met de werpla, een hele grote la die voor die gelegenheid steeds uitgeruimd wordt. En om kwart voor tien kwam daar zomaar 1,2,3 het eerste kitten, een pikzwart ruggetje had het. 114 Gram, dus een flinke jongen. Nadu wist nog niet goed wat ze met dit vreemde wezentje aanmoest. Vooral toen het begon te piepen kreeg ze het redelijk Spaans benauwd. Gelukkig na een aantal bemoedigende woordjes kwam om kwart voor elf het volgende kitten, een blauwtje, duidelijk een andere kleur. Ditmaal 99 gram en bovendien liet de nageboorte nog 20 minuten op zich wachten, wat het redelijk spannend maakte, omdat het kitten op korte afstand van de achterkant van Nadu nog steeds aan haar vastzat. Dit gebeurde ook met nummer drie en bij nummer vier (die om 00:19 geboren werd) heb ik echt in de piepzak gezeten, omdat de nageboorte maar liefst nog anderhalf uur op zich liet wachten. Ook was zijn navelstreng echt behoorlijk kort. Gelukkig liet Nadu mij makkelijk dicht bij haar komen en kon ik de navelstreng zo lang als mogelijk was afnavelen. Al met al superspannend met die drie laatste geboorten. Wel had ik het grote geluk op een gegeven moment in contact te komen via messenger met kattenkennis Ageya, die met met een heleboel ervaring rustig kon houden en bij kon staan. Twee mensen en een kat weten duidelijk meer dan een mens/een kat, en het was nog gezellig ook. Dank je wel Ageya, voor je kraamhulp in de eerste nacht en de anderhalve dag daarna, toen de melk niet goed op gang kwam! Hier een aantal foto’s van de geboorte, na anderhalf uur dronken de kitjes en ging alles behoorlijk snel verder.
