Het had zo mooi kunnen zijn… Maar eenieder weet, jij kan het wel goed uitgekiend hebben, je kat moet het er ook nog eens mee eens zijn. Niet dus. Ik denk dat Nut in een middag tijd minstens tien keer zo niet meer springend over de rand van 80 cm haar kittens meenam in haar bek, weg uit de box en terug naar een plekje dat mevrouw wel beliefde. De eerste keer was ik er eentje kwijt, ik zenuwachtig, terug naar de slaapkamer, in de la gekeken, maar niks hoor. Geroepen, gezocht, tot ik een klein mauwtje hoorde. Ik draai me om, en waar heeft moeder Nut haar eerste kitten gedumpt??? Juist ja… in mijn bed. Lekker dan!!! Nu weet ik inmiddels als geen ander dat je maar beter niet met Moeder Natuur/Nut in conclaaf kunt, dus het kwam er min of meer op neer dat de kittens uiteindelijk weer een aantal dagen op mijn bed hebben doorgebracht (wel heel knus hoor, alleen hoor ik Gerard van Ermelinde piepen in mijn oor: ”je moet spijkerhard zijn!!!”) en daarna kregen ze wederom een plekje in de badkamer en werd de box door Nimue en haar kittens bevolkt. (Waar tante Nut verwoede pogingen deed om ook die kittens uit de box te roven, grrr)
